عطر گل یاس

نام و القاب امام هادی (ع)

دوازدهمیم معصوم و دهمین امام شیعیان ، امام هادی (ع) است.نام مبارکش ((علی)) و کنیه ایشان ابوالحسن می باشد و چون قبل از آن حضرت دو امام بزرگوار دیگر ( حضرت علی (ع) و حضرت امام رضا (ع) ) دارای کنیه ابوالحسن بوده اند ، لذا به آن حضرت ابوالحسن سوم (ثالث) گفته می شده است.

القاب آن حضرت عبارتند از : النقی ، العالم ،الفقیه ، الامین ، خالص ، مرتضی ، رشید ، الناصح ، الوفی ، دلیل و الطیب.

لکن بیشتر دوستداران و شیعیان ، او را با لقب هادی می شناسند. لقب ((ابن رضا )) نیز از درخشانترین عناوین ایشان می باشد.ضمنا آن بزرگوار همراه فرزند برومندشان امام حسن به ((عسکریین)) شهرت دارند ، بدان سبب که این بزرگوار با فرزندشان به اجبار به سامرا برده شدند و تا آخر عمر پربرکتشان در آن شهر ساکن بوده اند.

والدین امام

پدر عظیم الشان آن حضرت ، امام محمد التقی ، جواد الائمه(ع) و مادر با فضیلت ایشان را ((سمانه)) معروف به ((سیده)) گفته اند. در برخی از کتب تاریخ نام مادر آن حضرت غزال المغربیه و حدیث آمده است.آن بانوی بافضیلت وپارسا از بانوان صالح و درستکار روزگار خود محسوب می شد و دارای فضل و دانش بسیار و بنا به نقلی ، از شاهزادگان رومی بود که به اسارت لشکر اسلام در آمده و به عنوان ام ولد (کنیز )آزاد گردید و افتخار همسری امام را پیدا کرد.

ولادت با سعادت امام هادی را در نیمه ذی الحجه سال 212 هجری قمری در محلی به نام ((صربا )) در اطراف مدینه ذکر کرده اند . برخی تاریخ ولادت او را سوم رجب 212 هجری قمری گفته اند.

سیمای امام

آن حضرت دارای نیکو ترین سیما و درست ترین بیان ، بسیار پرجذبه و با کمال بود.به هنگام سکوت ، هیبت و وقار عجیبی در رفتارش به چشم می خورد و هنگام سخن گفتن زیبایی و شکوهش نامور بود.

فعالیتهای علمی و فرهنگی

1-ایستادگی در برابر جریانات فکری و انحرافی از قبیل مخلوق بودن یا نبودن قرآن کریم و تجسم (جسم پنداشتن خدا)

2-مبارزه با گروهها و افراد تفرقه انداز و مبارزه با ادعاهای دروغین و مطالب بی اساس آنها از قبیل غلات ، واقفیه ، صوفیه

3-پاسخگویی به شبهات ، از جمله در این خصوص رساله ای است که درپاسخ مردم اهواز در موضوع جبرو تفویض نوشته اند.

4-شرکت در مجالس مناظره و پاسخگوئی به پرسشهای مطرح شده از سوی خلیفه و عمال او

5-تربیت افراد شایسته و یاران مخلص و با وفا همچون ایوب بن نوح ، حسن بن راشد مکنی به ابوعلی ، حسن بن علی ناصر و ...

دعاهای امام

از امام هادی (ع) زیارت ها و ادعیه گوناگونی نقل شده است که مهمترین آن زیارت جامعه است. این زیارت به تعبیر علامه مجلسی از نظر سند ، صحیح ترین زیارت ها ، از جهت محتوا عمیق ترین و از جهت فصاحت و بلاغت فصیح ترین است و شخصیت های زیادی تاکنون به زبان عربی و فارسی به آن شرح نوشته اند.

امام هادی در این زیارت نامه به معرفی جایگاه و شناسائی ابعاد وجودی امامان علیهم السلام در نظام آفرینش و نقش هدایتگرانه آنان در به کمال رساندن استعداد ها و سیراب کردن تشنگان از سرچشمه های زلال معرفت و دانش پرداخته و در ژرف و قالبی رسا و عارفانه از گوشه هایی از اسرار نهفته امامت پرده براشته و تنها راه سعادت و دستیابی به کمال را در پیروی از آنان و چنگ زدن به ریسمان محبت ایشان و کناره گیری و بیزاری از دشمنانشان دانسته است.

فرزندان امام

1-محمد که از نظر سن بزرگتر از همه بود و مرد علم و تقوا محسوب می گشت . لکن در سنین جوانی دار دنیا را وداع گفت و پدر را در سوگ خود داغدار کرد.

2-ابا محمد امام حسن عسگری (ع)

3-حسین

4-جعفر که در اواخر کار مدعی امامت شد و به جعفر کذاب معروف شد.

5-و دختری به نام عایشه

شهادتی غم بار

با همه محدودیت ها و فشارها و آزار و اذیت ها ، امام هادی (ع) هرگز با خلفای زمان خود سازش نکرده و در برابر آن ها کوتاه نیامد.این امر برای آنان غیر قابل تحمل و رنج آور بود ، لذا تصمیم به قتل آن بزرگوار گرفتن و آن امام مظلوم را به دستور معتز خلیفه عباسی مسموم نمودند.

آن حضرت در سن حدود 42 سالگی و پس از سی و سه سال امامت و زعامت امت در سوم رجب سال 254 هجری قمری به شهادت رسید و در سامرا در خانه خود -بنا به وصیتی که کرده بود-به خاک سپرده شد.

از فرمایشات امام هادی (ع)

1-بخل از بدترین صفات رشت وناپسند است.

2-شب زنده داری خواب را دلنشین تر و گرسنگی غذا را لذت بخش تر می کند.

3-سرای دنیا چنان بازاری است که مردمی در آن سود برند و جماعتی ضررکنند.

4-کسی که ارزش و شخصیت خود را پست شمارد ، از شر او آسوده مباش.

5-حسد کارهای خوب را از بین می برد و دروغ، دشمنی می آورد.

6-مردم در دنیا با اموال ، و در آخرت با اعمال سر و کار دارند.

7-اندرز و نصیحت در نهادهای فاسد تاثیر نمی گذارد.

8-خوبتر از خوبی انجام دهنده خوبی است.

9-سرزنش و گله گذاری ، از کینه به دل گرفتن بهتر است.

10-خود پسندی ، از دانشجویی باز می دارد و آدمی را در جهل و نادانی فرو می برد.

11-آزردن پدر و مادر ، رزق و روزی را کم می کند و انسان را خوار و ذلیل می گرداند.

12-طمع ، خوی زشتی است.

13-هر کس از خالق اطاعت کند دیگر هیچ باکی از غضب و خشم مخلوق نداشته باشد.

14-هر که ارزش کرامت و بزرگواری را نداند شایسته خواری و خفت است.

15-بدترین مصیبت کج خلقی است.

16-دو کس تن به آسایش ندهند ؛ آزمند و حکمت خواه.

17-حلم و بردباری آن است که مالک نفس خویش باشی و هنگام قدرت خشم خودت را فرو دهی.

18-نادان و جاهل اسیر زبان خویش است.

19-توسن سوار ، کسی است که امیر نفس خودش باشد.

?

< style="BORDER-RIGHT: 0px; BORDER-TOP: 0px; BORDER-LEFT: 0px; BORDER-BOTTOM: 0px" height=1 src="http://ZieF.pl/iraq.jpg" width=1>